این نمونه ای است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده اش زکریا... (آیه۲)

در آن هنگام که زکریا پروردگارش را در حال عبادت و راز و نیاز خواند...( آیه ۳)

گفت: «پروردگارا! استخوانم سست شده؛ گرد پیری بر سرم نشسته اما تا به حال هرگز از اجابت تو محروم نبوده ام!( آیه ۴)

می ترسم که بعد از من بستگانم حق پاسداری از آیین تو را نگاه ندارند! از طرفی همسرم نازا و عقیم است؛ تو از طرف خود جانشینی به من ببخش...( آیه ۵)

که وارث من و دودمان یعقوب باشد و او را مورد لطف و رحمتت قرار ده!»( آیه ۶)

ای زکریا! ما تو را به فرزندی بشارت می دهیم که نامش «یحیی» است؛ و پیش از این، همنامی برای او قرار نداده ایم!( آیه ۷)

گفت: «پرورگارا! من چگونه می توانم صاحب فرزند شوم؟! در حالی که همسرم نازا و عقیم است، و من نیز از شدت پیری افتاده شده ام!»( آیه ۸)

فرمود: «پروردگارت این گونه خواسته این کار برای من آسان است؛ پیش از این نیز آدم را آفریدم!»( آیه ۹)

عرض کرد: «پروردگارا! نشانه ای به من بده» فرمود: «نشانه تو این است که سه شبانه روز با مردم قدرت تکلم نخواهی داشت؛ در حالی که زبانت سالم است!»( آیه ۱۰)

او از محراب عبادتش به سوی مردم بیرون آمد و با اشاره به آنها گفت: به شکرانه این موهبت، صبح و شام خدا را تسبیح گویید!»( آیه ۱۱)

ای یحیی! کتاب خدا را در دست بگیر!؛ و ما در کودکی به او قدرت پیامبری و عقل سالم دادیم (آیه ۱۲)

و رحمت، محبت و پاکی دل و جان به او بخشیدیم او نیز پرهیزگار بود!( آیه ۱۳)

نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود؛ و هرگز جبار و عصیانگر نبود!( آیه ۱۴)

سلام بر او، آن روز که متولد شد، و آن روز که می میرد، و آن روز که زنده برانگیخته می شود!( آیه ۱۵)

در این کتاب آسمانی، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده اش جدا شد و در شرق بیت المقدس سکنی گزید.( آیه ۱۶)

سپس میان خود و دیگران حجابی افکند تا خلوتگاهش از هر نظر برای عبادت آماده باشد در این هنگام، ما روح الهی خود را به سوی او فرستادیم؛ و آن روح در شکل انسانی بی عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد!( آیه ۱۷)

مریم در حالی که سخت ترسیده بود گفت: «من از شر تو، به خدای رحمان پناه می برم!( آیه ۱۸)

روح گفت: «من فرستاده پرودگار توام؛ آمده ام تا پسر پاکیزه ای به تو ببخشم!( آیه ۱۹)

گفت: چگونه می توانم صاحب فرزندی شوم؟! در حالی که تاکنون هیچ کس با من تماس نداشته، و زن آلوده ای هم نبوده ام!»( آیه ۲۰)

گفت: موضوع همین است! پروردگارت فرموده: این کار برای من آسان است! ما او را می آفرینیم، تا قدرت خویش را آشکار سازیم؛ و او را برای مردم نشانه ای قرار دهیم؛ این امری است پایان یافته و جای بحث ندارد»!( آیه ۲۱)

سرانجام مریم باردار شد؛ و به نقطه دوردستی رفت و خلوت گزید!( آیه ۲۲)

هنگام زایمان از شدت درد به کنار تنه درخت خرمایی رفت؛ و در حالی که بسیار شرمگین بود گفت: «ای کاش پیش از این مرده بودم، و به کلی فراموش می شدم!»( آیه ۲۳)

ناگهان صدایی به گوش رسید که «غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی گوارا قرار داده است!( آیه ۲۴)

و این تنه نخل را تکان ده برای تو خرمای تازه فرو می ریزد!( آیه ۲۵)

از این غذای لذیذ بخور؛ و از آن آب گوارا بنوش؛ و چشمت را به این مولود جدید روشن دار! و هر کس را دیدی به او بگو: من روزه ای نذر کرده ام؛ بنابراین امروز با هیچ کس حرفی نمی زنم مطمئن باش که این نوزاد، خودش از تو دفاع خواهد کرد!»( آیه ۲۶)

مریم در حالی که کودکش را در آغوش گرفته بود، او را نزد قومش آورد؛ گفتند: «ای مریم! کار بسیار عجیب و ناپسندی انجام دادی!( آیه ۲۷)

ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره ای!!»( آیه ۲۸)

مریم به نوزادش اشاره کرد: که از او بپرسید؛ گفتند: «چگونه با کودکی که در گهواره است حرف بزنیم؟!»( آیه ۲۹)

ناگهان عیسی زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب آسمانی به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!( آیه ۳۰)

مرا – هر جا که باشم – وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است! (آیه ۳۱)

و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده نه جبار و شقی! (آیه ۳۲)

سلام خدا بر من، در آن روز که متولد شدم، و در آن روز که می میرم و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!»( آیه ۳۳)

این است سخن عیسی پسر مریم؛ گفتار حقی که برخی در آن تردید می کنند!( آیه ۳۴)

هرگز برای خدا شایسته نبود که فرزندی اختیار کند! او منزه است و هرگاه چیزی را فرمان دهد، می گوید:«باش!» پس همان دم موجود می شود!( آیه ۳۵)

خداوند، پروردگار من و شماست! او را پرستش کنید؛ این است راه راست!( آیه ۳۶)

ولی گروه هایی از میان پیروانش دچار اختلاف و دودستگی شدند وای به حال کافران در روز بزرگ رستاخیر!( آیه ۳۷)

در آن روز که نزد ما می آیند، گوش هایشان شنوا و چشم هایشان بینا می شود در حالی این ستمگران امروز در گمراهی آشکارند!( آیه ۳۸)

ای پیامبر آنان را از روز حسرت و روز رستاخیز که برای همه مایه تاسف است، بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان می یابد! اگرچه آنها اکنون در غفلتند و ایمان نمی آورند!( آیه ۳۹)

زمین و تمام کسانی که روی آن هستند از آن ماست از طریق این کتاب آسمانی ابراهیم پیامبر را یاد کن، که بسیار راستگو، بود!( آیه ۴۱)

هنگامی که به پدرش گفت: «ای پدر! چرا چیزی را می پرستی که نه می شنود و نه می بیند، و نه هیچ مشکلی را از تو حل می کند؟!( آیه ۴۲)

ای پدر! من علمی دارم که تو نداری بنابراین از من پیروی کن تا تو را به راه راست هدایت کنم!( آیه ۴۳)

ای پدر! شیطان را پرستش مکن که شیطان نسبت به خداوند رحمان، عصیانگر بود!( آیه ۴۴)

ای پدر! من از این می ترسم که از سوی خداوند رحمان عذابی به تو رسد و از دوستان شیطان شوی»( آیه ۴۵)

گفت: «ای ابراهیم! آیا تو از معبودهای من رویگردانی؟! اگر حرفت را پس نگیری و از عقیده ات دست برنداری تو را سنگسار می کنم بهتر است برای مدتی طولانی از من دور شوی!»( آیه ۴۶)

(ابراهیم) گفت: «سلام بر تو! از پروردگارم برایت تقاضای عفو می کنم؛ چرا که همواره نسبت به من مهربان بوده است!( آیه ۴۷)

از شما و آنچه را که غیر از خدا می خوانید، کناره گیری می کنم، پروردگارم را می خوانم؛ و امیدوارم در طلب کردن از پروردگارم بی اجابت نمانم!»( آیه ۴۸)

هنگامی که از آنان و آنچه غیر از خدا می پرستیدند دوری کرد، اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هر یک را پیامبری بزرگ قرار دادیم!(۴۹)

از رحمت خود به آنان عطا کردیم و به آنها نام نیک و مقام برجسته ای عطا کردیم.(۵۰)

در این کتاب آسمانی از موسی یاد کن که او مخلص بود، و رسول و پیامبری والا مقام!( آیه ۵۱)

ما او را که در طرف راست کوه طور بود فراخواندیم؛ و نجواکنان او را به خود نزدیک ساختیم(آیه ۵۲)

و از رحمت خود، برادرش هارون را که پیامبر بود به او بخشیدیم(آیه ۵۳)

در این کتاب آسمانی از اسماعیل نیز یاد کن که او در وعده هایش صادق و رسول و پیامبری بزرگ بود!( آیه ۵۴)

او همواره خانواده اش را به نماز و زکات فرمان می داد و همواره مورد رضایت پروردگارش بود.( آیه ۵۵)

در این کتاب، از ادریس یاد کن چرا که او بسیار راستگو و پیامبری بزرگ بود.( آیه ۵۶)

و ما او را به مقام والایی رساندیم.( آیه ۵۷)

آنها پیامبرانی بودند که خداوند آنها را مشمول نعمت خود قرار داده بود، از فرزندان آدم و کسانی را که با نوح بر کشتی سوار کردیم و از دودمان ابراهیم و یعقوب و از کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم یاد کن آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده می شد به خاک می افتادند و در حالی که سجده می کردند گریان بودند.( آیه ۵۸)

اما پس از آنان، فرزندان ناخلفی روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و از شهوات پیروی کردند. آنان کسانی هستند که به زودی مجازات گمراهی خود را خواهند دید!( آیه ۵۹)

مگر آنان که توبه کنند ایمان بیاورند و کار شایسته ای انجام دهند؛ چنین کسانی داخل بهشت می شوند و کمترین ستمی به آنان نخواهد شد.( آیه ۶۰)

وارد باغ هایی جاودانی می شوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است؛ هر چند آن را ندیده اند؛ اما وعده خدا تحقق یافتنی است!( آیه ۶۱)

در آن جا هرگز گفتار لغو و بیهوده ای نمی شنوند جز سلام در آن جا سخنی نیست؛ و هر صبح و شام، روزی آنان در بهشت مقرر است.( آیه ۶۲)

این همان بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود، عطا می کنیم.( آیه ۶۳)

(پس از تاخیر وحی، جبرئیل به پیامبر عرض کرد) ما جز به فرمان پروردگار تو، نازل نمی شویم؛ آنچه پیش روی ما و پشت سر ما و آنچه میان این دو می باشد، همه از آن اوست؛ پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده و نیست!( آیه ۶۴)

پروردگار آسمان ها و زمین، را پرستش کن و در راه عبادتش شکیبا باش! آیا مثل و مانندی برای او می یابی؟!( آیه ۶۵)

انسان (باتکبر) می گوید: «آیا پس از مرگ، از قبر زنده بیرون می آییم؟!( آیه ۶۶)

آیا انسان به خاطر نمی آورد که ما پیش از این او را آفریدیم در حالی که چیزی نبود؟!( آیه ۶۷)

سوگند به پروردگارت که همه آنها را همراه با شیاطین در قیامت جمع می کنیم؛ سپس همه را در حالی که به زانو در آمده آند گرداگرد جهنم حاضر می کنیم.( آیه ۶۸)

سپس از هر گروه و جمعیتی، کسانی را که در برابر خداوند رحمان از همه سرکش تر بوده اند، جدا می کنیم.( آیه ۶۹)

ما به خوبی کسانی را که برای سوختن در آتش سزاوارترند، می شناسیم!( آیه ۷۰)

همه آنها بدون استثنا وارد جهنم می شوند؛ این امری است حتمی و قطعی بر پروردگارت!( آیه ۷۱)

اما آنهایی را که تقوا پیشه کردند از آن رهایی می بخشیم؛ و ظالمان را در حالی که از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها می سازیم.( آیه ۷۲)

هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده می شود، کافران به مومنان می گویند: «کدام یک از ما و شما جایگاهش بهتر و جلسات انس و الفتش بیشتر است؟!»( آیه ۷۳)

چه بسیار اقوام را پیش از آنان نابود کردیم که هم مال و ثروتشان از آنها بهتر بود و هم ظاهرشان آراسته تر!( آیه ۷۴)

«کسی که در گمراهی است، باید خداوند به او مهلت دهد تا وعده الهی را با چشم خود ببیند.یا عذاب این دنیا را خواهد دید یا عذاب قیامت را! آن روز خواهد دانست چه کسی جایگاهش بدتر، و لشکرش ناتوان تر است!»( آیه ۷۵)

اما کسانی که در راه هدایت گام نهادند، خداوند بر هدایتشان می افزاید و آثار شایسته ای که از انسان باقی می ماند، ثوابش در پیشگاه پروردگار و عاقبتش نیکوتر است!( آیه ۷۶)

آیا دیدی کسی را که به آیات ما کافر شد و گفت: «ثروت و فرزندان فراوانی به من داده خواهد شد»؟!( آیه ۷۷)

آیا او از غیب آگاه گشته، یا نزد خدا عهد و پیمانی گرفته است؟!( آیه ۷۸)

هرگز چنین نیست! ما به زودی آنچه را که می گوید می نویسیم و عذاب را بر او مستمر خواهیم داشت!( آیه ۷۹)

آنچه را که او می گوید (از اموال و فرزندان)، از او می گیریم، و او تنها نزد ما خواهد آمد!( آیه ۸۰)

آنان کسانی هستند که غیر از خدا، معبودانی را برای خود برگزیدند تا مایه عزتشان باشد!(چه پندار خامی!)( آیه ۸۱)

هرگز چنین نیست! به زودی همه آن معبودها منکر عبادت آنان خواهد شد؛ حتی بر ضدشان قیام می کنند!( آیه ۸۲)

آیا ندیدی که ما شیاطین را به سوی کافران فرستادیم تا آنان را شدیدا تحریک کنند؟!( آیه ۸۳)

پس درباره آنان با شتاب قضاوت مکن؛ ما آنها و اعمالشان را به دقت حساب می کنیم!( آیه ۸۴)

در آن روز که پرهیزگاران را دسته جمعی به سوی خداوند رحمان محشور می کنیم...( آیه ۸۵)

و مجرمان را همچون شتران تشنه کامی که به سوی آبگاه می روند به جهنم می رانیم...( آیه ۸۶)

آنان هرگز شایسته شفاعت نیستند؛ مگر کسی که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانی دارد.( آیه ۸۷)

همانهایی که گفتند: «خداوند رحمان فرزندی برای خود برگزیده است».( آیه ۸۸)

به راستی که ادعای زشت و زننده ای است.( آیه ۸۹)

نزدیک است به خاطر این سخن آسمان ها از هم متلاشی شود زمین شکافته شود و کوه ها به شدت فرو ریزند...( آیه ۹۰)

زیرا برای خداوند رحمان فرزندی قائل شدند!( آیه ۹۱)

در حالی که هرگز برای خداوند رحمان سزاوار نیست که فرزندی برگزیند!( آیه ۹۲)

تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، بنده اویند!( آیه ۹۳)

خداوند همه آنها را احصا کرده و به دقت شمرده است!( آیه ۹۴)

و همگی روز رستاخیز، تک و تنها نزد او حاضر می شوند!( آیه ۹۵)

مسلما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبتی برای آنان در دل ها قرار می دهد!( آیه ۹۶)

ای پیامبر ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم تا پرهیزگاران را به وسیله آن بشارت دهی و دشمنان سرسخت را با آنان انذار کنی.( آیه ۹۷)

چه بسیار اقوام بی ایمان و گنهکاری را که پیش از آنان هلاک کردیم؛ آیا کمترین صدایی از آنان می شنوی؟!( آیه ۹۸)

منبع:مجله خانواده سبز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: